بستنی چیست

بستنی چیست بستنی یک غذای منجمد شیرین است که معمولاً به عنوان میان وعده یا دسر مصرف می شود. ممکن است از شیر یا خامه تهیه شود

و با یک شیرین کننده ، یا شکر یا یک جایگزین، و ادویه ای مانند کاکائو یا وانیل ، یا با میوه هایی مانند توت فرنگی یا هلو طعم دار شود. همچنین می توان آن را با هم زدن پایه خامه طعم دار و نیتروژن مایع با هم درست کرد. گاهی اوقات علاوه بر تثبیت کننده ها، رنگ خوراکی نیز اضافه می شود. این مخلوط در زیر نقطه انجماد آب سرد می شود و به هم می زند تا فضاهای هوا را در خود جای دهد و از تشکیل کریستال های یخ قابل تشخیص جلوگیری شود. نتیجه یک فوم صاف و نیمه جامد است که در دماهای بسیار پایین (زیر ۲ درجه سانتیگراد یا ۳۵ درجه فارنهایت) جامد است.

تاریخچه بستنی

دسرهای منجمد اولیه

منشا دسرهای یخ زده مبهم است، اگرچه روایت های متعددی در مورد تاریخچه آنها وجود دارد. برخی از منابع، غذاهای بستنی مانند را در 550 سال قبل از میلاد در ایران نشات می‌دهند  گسترش آن در سراسر اروپا گاهی به تاجران مور نسبت داده می‌شود، اما بیشتر به مارکوپولو . اگرچه در هیچ یک از نوشته‌های او به آن اشاره نشده است، اما پولو اغلب به دلیل معرفی دسرهای سبک شربت به ایتالیا پس از اطلاع از آن در طول سفرهایش به چین شناخته می‌شود.  گفته می‌شود که دوشس ایتالیایی کاترین دو مدیچی یخ‌های شوربت طعم‌دار را زمانی که چند سرآشپز ایتالیایی را با خود به فرانسه آورد پس از ازدواج با دوک اورلئان ( هنری دوم فرانسه) به فرانسه معرفی کرد.) در سال 1533.  صد سال بعد، طبق گزارش ها، چارلز اول انگلستان چنان تحت تأثیر "برف یخ زده" قرار گرفت که در ازای مخفی نگه داشتن فرمول، به بستنی ساز خود یک مستمری مادام العمر پیشنهاد کرد، به طوری که بستنی می تواند یک امتیاز سلطنتیباشد.  هیچ مدرکی برای تایید هیچ یک از این افسانه ها وجود ندارد.

برف جمع آوری شده از دامنه های پایینی کوه ها غیربهداشتی بود و اعتقاد بر این بود که نوشیدنی های یخی باعث تشنج، قولنج و انبوهی از بیماری های دیگر می شود.

با وجود این، یخ و برف در غذاهای باستانی از جمله غذاهای ژاپنی ، چینی ، یونانی و رومی مواد ارزشمندی بودند .  هیروگلیف های مصر باستان یک ظرف پر از برف را در کنار آب میوه نشان می دهد.  سوابق سلسله تانگ از یک دسر خنک ساخته شده با آرد، کافورو شیر گاومیش آبی وجود دارد و دستور العمل‌هایی برای شیرینی‌های برفی سرد شده در کتاب دستور پخت رومی قرن اول گنجانده شده است. سوابق ایرانی از قرن دوم پس از میلاد در مورد نوشیدنی های شیرین شده با یخ وجود دارد که از انجماد آب در شب در بیابان تهیه می شود.

تولید بستنی تنها با کشف اثر گرماگیر آسان شد . قبل از این، خامه فقط می توانست سرد شود اما منجمد نمی شد. این افزودن نمک بود که نقطه ذوب یخ را پایین آورد که باعث شد گرما از خامه گرفته شود و اجازه دهد آن را یخ بزند. اولین توصیف مکتوب این فرآیند نه از متون آشپزی، بلکه از نوشته های قرن سیزدهم ابن ابواسیبیه در مورد پزشکی شناخته شده است. تکنیک "انجماد" از هیچ منبع اروپایی قبل از قرن شانزدهم شناخته شده نیست. در طول قرن شانزدهم، نویسندگان به اثر مبرد اشاره کردند که با افزودن نمک به یخ و یخ زدن آن اتفاق افتاد. اما تا اواخر قرن هفدهم بود که شربت ها و بستنی ها با استفاده از این فرآیند ساخته شدند.

بستنی در آمریکایی شمالی

اشاره اولیه آمریکای شمالی به بستنی مربوط به سال 1744 است: "در میان چیزهای کمیاب، بستنی خوبی وجود داشت که با توت فرنگی و شیر، خوشمزه ترین غذا را می خورد." [23] این توسط بانوی فرماندار بلاند ارائه شد. [ نیازمند منبع ] استعمارگران کواکر بستنی را به ایالات متحده معرفی کردند و دستور العمل بستنی خود را با خود آوردند. قنادی ها در دوران استعمار در مغازه های خود در نیویورک و دیگر شهرها بستنی می فروختند . بن فرانکلین ، جورج واشنگتن و توماس جفرسون به طور منظم بستنی می خوردند و سرو می کردند. سوابق، که توسط یک تاجر از خیابان کاتام، نیویورک نگهداری می شود، نشان می دهد که جورج واشنگتن در تابستان 1790 تقریباً 200 دلار برای بستنی خرج کرده است. همان سوابق نشان می دهد که رئیس جمهور توماس جفرسون دستور العمل 18 مرحله ای برای بستنی دارد. [24] بانوی اول دالی مدیسون ، همسر رئیس جمهور ایالات متحده جیمز مدیسون ، بستنی را در خانه شوهرش سرو کرد.مراسم افتتاحیه در سال 1813. [25]

فریزرهای بستنی دستی در مقیاس کوچک در انگلستان توسط اگنس مارشال و در آمریکا توسط نانسی جانسون در دهه 1840 اختراع شدند

منابع

ویکی پدیا قهوه